Akupunktura jest częścią tradycyjnej medycyny Dalekiego Wschodu. Przez kilkadziesiąt wieków w Chinach i poza Chinami powstało wiele systemów wykorzystujących różne sposoby doboru i nakłuwania miejsc nazywanych punktami akupunkturowymi.
Od wielu lat akupunktura jest metodą leczenia uznaną także przez WHO – Światową Organizację Zdrowia – jako sposób przyczyniający się do przywracania prawidłowego funkcjonowania organizmu a tym samym zmniejszania odczuwania negatywnych objawów różnych zaburzeń. Jest zalecana do stosowania jako terapia uzupełniająca w leczeniu wielu jednostek chorobowych, w tym leczeniu bólu przewlekłego.
Pod wpływem zastosowanych nakłuć dochodzi do wielu procesów w organizmie, które zwykle pozytywnie wpływają na zmniejszenie odczuwania bólu, poprawę nastroju, zmniejszenie napięcia mięśni, polepszenie ruchomości w stawach.
Mechanizm działania akupunktury jest wciąż przedmiotem badań medycyny akademickiej. Współczesna medycyna zachodnia bada, odkrywa i coraz częściej potwierdza podstawy biochemiczne obserwowanych skutków stosowania akupunktury.
Wykazano, że pod wpływem wykonywanych zabiegów następuje wzrost wydzielania przez organizm substancji, które zmniejszają stan zapalny, rozszerzają naczynia krwionośne, poprawiają przepływ krwi w bolących okolicach ciała, zwiększają wydzielanie substancji poprawiających nastrój i regulujących rytm dobowy. To przekłada się na pobudzenie działania procesów naprawczych w organizmie i przyspieszenie regulacji zaburzeń. Skutki są odczuwane przez Pacjenta/kę jako zmniejszenie dolegliwości bólowych.
